Μέχρι πριν από μια δεκαετία περίπου, οι νεοφυείς επιχειρήσεις (startups) στη Νιγηρία ήταν ακριβοθώρητες. Για την ακρίβεια, θα ήταν δύσκολο για κάποιον να εντοπίσει έστω μία. Σήμερα υπάρχουν στη χώρα πάνω από 600 startups, κάποιες από τις οποίες απασχολούν εξειδικευμένο εγχώριο ανθρώπινο ταλέντο, όπως προγραμματιστές, ενώ συνεργάζονται με εταιρείες στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ασία. Το παράδειγμα της Νιγηρίας είναι χαρακτηριστικό ως προς το πώς οι νέες τεχνολογίες, σε συνδυασμό με τις κατάλληλες υποδομές ανάπτυξης της καινοτομίας μπορούν να δώσουν ώθηση στην καινοτόμο επιχειρηματικότητα ακόμα και σε περιοχές όπου αυτό δεν φαίνεται καταρχήν εύκολο. Τα παραπάνω επισημάνθηκαν κατά το πάνελ με τίτλο «Catalyzing Innovation Transfer for a Thriving Africa», κατά τη διάσκεψη «Greek House Davos 2024», που πραγματοποιείται στο Νταβός της Ελβετίας, στο πλαίσιο του World Economic Forum.
«Πρέπει να έχουμε κόμβους και χώρους καινοτομίας, όχι μόνο για να παρέχουμε ανθρωπιστική βοήθεια (σε περιοχές που το έχουν ανάγκη), αλλά για να ενισχύσουμε το επίπεδο του οικοσυστήματος καινοτομίας. Για παράδειγμα, η τεχνολογία μπορεί σίγουρα να βοηθήσει να βρούμε λύσεις για κοινότητες και χωριά που δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο ή στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, πχ., μέσω της αξιοποίησης της ηλιακής ενέργειας ή στο πώς μπορούμε να παρέχουμε ανθρωπιστική βοήθεια αξιοποιώντας το blockchain» επισήμανε κατά τη συζήτηση ο Τάσος Βασιλειάδης, ιδρυτής και CEO του «Joist Innovation Park», με έδρα τη Λάρισα, το οποίο μπήκε ως ιδέα στα σπάργανα πριν από κάποια χρόνια, όταν ο ίδιος συνειδητοποίησε, κατά τη διάρκεια μιας επαγγελματικής συνομιλίας στις Βρυξέλλες, ότι η εισαγωγή, αλλά και η παραγωγή ψηφιακής καινοτομίας είναι κάτι που απαντάται μεν με ολοένα μεγαλύτερη ένταση και συχνότητα σε μεγάλες πόλεις, αλλά όχι σε μικρότερες, όπως η γενέτειρά του, ή σε περιοχές της υπαίθρου.
«Μπορείς να βρεις καινοτομία στο Παρίσι, μπορείς να βρεις καινοτομία στη Βοστόνη, μπορείς να βρεις χώρους και οικοσυστήματα καινοτομίας σε πολύ μεγάλες πόλεις σε όλον τον κόσμο, αλλά όχι στις μικρότερες» σημείωσε και πρόσθεσε ότι η ανεπάρκεια επιχειρήσεων που καινοτομούν σε μικρότερες πόλεις και περιοχές, έχει ως αποτέλεσμα να μην προσελκύουν χρηματοδοτήσεις από τρίτα μέρη.
Κατά τον κ.Βασιλειάδη, όταν οι υποψήφιοι καινοτόμοι επιχειρηματίες προσεγγίζουν το Joist, το πρώτο πράγμα που φέρνουν μαζί τους είναι ένα μεγάλο …ερωτηματικό, «τι κάνουμε εδώ που βρισκόμαστε;». Στον περίπου ενάμιση χρόνο που λειτουργεί το πάρκο ωστόσο, έχει γίνει μεγάλη διαφορά: «Πέρυσι πέρασε από τις εγκαταστάσεις μας πάνω από το 10% του πληθυσμού της πόλης και υπολογίσαμε ότι (με τη λειτουργία του πάρκου) επηρεάζουμε το 30% του πληθυσμού. Η εκτίμησή μας είναι ότι σε έναν χρόνο, σε μια ευρύτερη περιοχή με πληθυσμό ενός εκατομμυρίου κατοίκων, περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι θα περάσουν από (τις εγκαταστάσεις μας) για τις υπηρεσίες μας. Επίσης, 20.000 μαθητές περνούν από τις εγκαταστάσεις μας, για να πάρουν γνώση, να γνωρίσουν την τεχνολογία και να αλληλεπιδράσουν με τις νεοφυείς επιχειρήσεις. Ο αντίκτυπος είναι τεράστιος» σημείωσε ο κ. Βασιλειάδης.
Το όνειρο -όπως το χαρακτήρισε- για τη δημιουργία, στην Ελλάδα, ενός μεγάλου κόμβου για τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας σε όλη την Αφρική και άλλες περιοχές του κόσμου, έχει ο όμιλος Salas Group και το Διεθνές Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας (International Humanitarian Aid Foundation- IHAF), όπως επισήμανε στη συζήτηση ο εκπρόσωπος του. Υπενθύμισε ότι μόνο κατά τη διάρκεια του 2023 υποστηρίχθηκαν έμπρακτα άνθρωποι που το είχαν ανάγκη στην Αρμενία, καθώς και στη Γάζα με την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας. Πρόσθεσε δε ότι στόχος του ομίλου είναι να μειωθεί η φτώχεια ανά τον κόσμο και να φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια εγγύτερα στους ανθρώπους που υποφέρουν.
Τη συζήτηση συντόνισε ο συντάκτης του Forbes, Rhett Power (Ρετ Πάουερ).
