Πηγή Εικόνας: pixabay στο pexelsΤο περασμένο έτος ήταν αναμφίβολα ένα από τα πλέον «παραγωγικά» ως προς την προώθηση κάποιων σημαντικών διαγωνισμών, αν και ακόμα απομένει η υπογραφή συμβάσεων αλλά και η έναρξη εργασιών σε πλήθος εργοταξίων, από την Κρήτη (τμήματα του ΒΟΑΚ) και την Πελοπόννησο έως την Αττική και τη Βόρεια Ελλάδα. Πλέον, οι ισχυροί όμιλοι ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Intrakat – ΑΚΤΩΡ, ΑΒΑΞ, ΜΕΤΚΑ (όμιλος Mytilineos) έχουν συσσωρεύσει χαρτοφυλάκιο ανεκτέλεστων έργων (μαζί με τις προς υπογραφή συμβάσεις) που προσεγγίζει τα 14 δις ευρώ. Και βέβαια, αποτελεί στοίχημα τόσο για το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών όσο και για τα ίδια τα γκρουπ η εξασφάλιση των συνθηκών που είναι απαραίτητες για να προχωρήσουν τα μεγάλα έργα.
Η προώθηση πλήθους διαγωνισμών, σε κάθε τομέα υποδομών, μαζί με τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης, το νέο ΕΣΠΑ, τα ιδιωτικά projects, τις αποκρατικοποιήσεις κ.α. θεωρητικά μπορούν να εγγυηθούν μια θετική προοπτική έως το τέλος της δεκαετίας σε σχέση με την ύπαρξη επαρκούς τεχνικού αντικειμένου, αν και είναι κρίσιμο ζητούμενο η επίτευξη υγιών περιθωρίων κέρδους σε σχέση με προηγούμενα έτη. Επίσης, δεδομένου ότι κάποιες συμβάσεις σχετίζονται με Παραχωρήσεις και ΣΔΙΤ, μπορούν να φέρουν στους ομίλους σχετικά προβλεπόμενα έσοδα, ροές, μερίσματα και EBITDA για τα προσεχή έτη, είτε από υφιστάμενες (υπό εξέλιξη) παραχωρήσεις που προχωρούν είτε από τις νέες, πλην ωριμότερες, που ετοιμάζονται, με χρονικό ορίζοντα απόδοσης συνήθως 25 με 35 έτη.
Όμως, δεν λείπουν και οι «γκρίζες ζώνες». Πολλά στελέχη του κατασκευαστικού κλάδου επιμένουν να αναδεικνύουν προβλήματα όπως η έλλειψη στελεχών και εργατικών «χεριών» που θα επανδρώσουν τα εκατοντάδες ανά τη χώρα εργοτάξια, η εξασφάλιση εγγυητικών για το πλήθος των έργων και διαγωνισμών που προχωρούν, η άνοδος του κόστους υλικών – ενέργειας, η αργή προώθηση, όπως τουλάχιστον αναφέρουν άνθρωποι του χώρου, διαγωνιστικών διαδικασιών για νέα project, το χρηματοδοτικό «κενό» που φαίνεται να παρατηρείται για κάποια σημαντικά έργα, οι καθυστερήσεις σε πληρωμές κ.α. Επιπρόσθετα, υπάρχουν έργα – συμβάσεις που είναι «κολλημένες» στα γρανάζια προσφυγών εταιρειών ή Δήμων. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή δρομολογημένα μεγάλα δημόσια ή συγχρηματοδοτούμενα έργα για τα οποία υφίστανται μειοδότες, αλλά όχι προϋπολογισμένοι οικονομικοί πόροι και αυτό την ώρα που οι κατασκευαστές έχουν ήδη δαπανήσει πολλά χρήματα για την ωρίμαση των μελετών τους και την επιχειρησιακή τους ετοιμότητα.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι προοπτικές για τον κλάδο είναι σημαντικές για το 2024 και τα επόμενα χρόνια, πλην όμως, πρέπει να ξεπεραστούν τα προβλήματα ώστε οι μεγάλες προσδοκίες να μην διαψευστούν. Τα τμήματα του ΒΟΑΚ, τα ΣΔΙΤ σε Θεσσαλονίκη (FlyOver) και Πελοπόννησο (Καλαμάτα – Μεθώνη), η επέκταση της λεωφόρου Κύμης, η γραμμή 4 του Μετρό Αθήνας, η επέκταση του Προαστιακού στη Δυτική Αττική, το Μπράλος – Άμφισσα, η Παράκαμψη Χαλκίδας κ.α. είναι έργα που κανονικά πρέπει να «φουλάρουν» (οι εργασίες) από το 2024 και μετά, κι ενώ εκκρεμεί η «τύχη» συμβάσεων όπως π.χ. της νέας 25ετούς της Αττικής Οδού στο ΣτΕ, η επέκταση της Γραμμής 2 προς Ίλιον κ.λπ., αλλά και στάδια σε πλήθος διαγωνισμών (οδικά, φράγματα, κτηριακά, σιδηρόδρομος κ.α.).
