Όπως γράψαμε αναλυτικά, το ΥΠΟΙΚ κυκλοφορεί έωλα επιχειρήματα για να δικαιολογήσει την επιλογή του για επαναφορά ενός αναχρονιστικού πλαισίου φορολόγησης, όπως είναι το τεκμαρτό εισόδημα – κέρδος αποκλειστικά για ατομικές και προσωπικές επιχειρήσεις, αφήνοντας εκτός κάδρου όλες τις κεφαλαιουχικές εταιρείες, προκειμένου απλά να αυξήσει τα έσοδα.

Και για να καλύψει την εισπρακτική – και μόνο – πολιτική επιλογή αυτή προσπαθεί να στοχοποιήσει συλλήβδην τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις ατομικές επιχειρήσεις της χώρας ως φοροφυγάδες. Και θέτει επιχειρήματα δικαιοσύνης κλπ προκειμένου να στρέψει τη μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη…

Ας δούμε, πέρα από όσα γράψαμε ήδη, με τις απόψεις της αγοράς που αποδομούν πλήρως τα επιχειρήματα του ΥΠΟΙΚ για το νέο φορο-νομοσχέδιο καταιγίδα, και μερικά ακόμη θέματα που κρύβει ή ηθελημένα παραλείπει το ΥΠΟΙΚ σχετικά με τη φορολόγηση σε ελεύθερους επαγγελματίες και ατομικές επιχειρήσεις και αποδεικνύουν ποιος είναι ο πραγματικά άδικος και έχει χωρίσει από κάθε έννοια δικαιοσύνης….

 

12 ακόμη αλήθειες που κρύβει το ΥΠΟΙΚ

  1. Το ΥΠΟΙΚ δεν κάνει τίποτε για την καθημερινή φοροδιαφυγή που ξέρει ολόκληρη η κοινωνία

Υπάρχουν χιλιάδες επαγγελματίες στην αγορά που δουλεύουν χωρίς να έχουν κάνει έναρξη εργασιών, χωρίς να έχουν ανοιχτά βιβλία, παρέχοντας υπηρεσίες με πλήρως μαύρα χρήματα. Χιλιάδες πάροχοι υπηρεσιών αισθητικής σε σπίτια, εκμάθησης ξένων γλωσσών, φροντίδας ζώων, οικιακών βοηθών, φροντίδας ηλικιωμένων και αναπήρων, τεχνικοί κάθε είδους (ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, ξυλουργοί, ελαιοχρωματιστές, γενικών καθηκόντων κλπ), delivery και τόσοι άλλοι, δεν εμφανίζονται σε κανένα αρχείο της εφορίας – και με τα μέτρα της κυβέρνησης θα συνεχίσουν να φοροδιαφεύγουν. Σε όλες τις χώρες του κόσμου υπάρχει φοροδιαφυγή όταν παρέχονται προσωπικές υπηρεσίες στα σπίτια, που είναι άσυλο για τις ελεγκτικές και διωκτικές αρχές. Αλλά στη δική μας χώρα ο αριθμός των απασχολούμενων με μαύρη εργασία είναι τεράστιος και ας μη κρύβουμε ότι αφορά συνήθως απασχολούμενους μισθωτούς με δεύτερη ή Τρίτη «μαύρη εργασία»…

  1. Το ΥΠΟΙΚ πράγματι ξεχνά την πραγματική φοροδιαφυγή των εταιρειών

Σε αντίθεση με τα μέτρα του νομοσχεδίου που αφορούν τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι τακτικές ανακοινώσεις της ίδιας της ΑΑΔΕ για τα ευρήματα από τους ελέγχους δείχνουν ότι φοροδιαφυγή που συλλαμβάνεται αφορά άλλους κλάδους: διαφυγή ΦΠΑ μέσω ενδοκοινοτικών συναλλαγών (καρουζέλ), αποφυγή έκδοσης αποδείξεων σε εμπόριο – εστίαση, αποφυγή έκδοσης παραστατικών σε αντικαταβολές, νοθείες και φοροδιαφυγή στον τομέα των καυσίμων, φοροδιαφυγή σε καλλιτέχνες και περσόνες του διαδικτύου, πλαστά και εικονικά τιμολόγια σε δεκάδες κλάδους κλπ. Παράλληλα είναι γνωστές οι πρακτικές των ενδοομιλικών συναλλαγών, των αχυρανθρώπων – εκπροσώπων ή των αλληλοτιμολογήσεων συνδεδεμένων (πρακτικά) επιχειρήσεων, που στο σύνολό τους αφορούν κεφαλαιουχικές εταιρείες που δεν περιλαμβάνονται σε κανένα μέτρο κατά της φοροδιαφυγής και στον ιερό αώνα του ΥΠΟΙΚ… Άλλοι συλλαμβάνονται να φοροδιαφεύγουν, άλλοι τιμωρούνται με οριζόντια μέτρα….

  1. Το ΥΠΟΙΚ εκνευρίζει τη αγορά με την άρνηση αναγνώρισης ζημιάς με τα νέα μέτρα

Το νέο σύστημα που επιβάλλει σε κάθε περίπτωση τεκμαρτό κέρδος, άρα και εισόδημα, στις ατομικές επιχειρήσεις και τις προσωπικές εταιρείες έρχεται να αφαιρέσει, πρακτικά, τη πιθανότητα ζημίας. Παραβλέπει το απλούστερο και σύνηθες φαινόμενο της κυκλικότητας με μικρούς τζίρους μια χρονιά και μεγάλους σε άλλη – μη δίνοντας ούτε καν δικαίωμα συμψηφισμού του τεκμαρτού της μίας χρονιάς με το υπερμεγέθες της άλλης, όπως πολλές φορές συμβαίνει σε επιστημονικές κυρίως εργασίες και μελέτες, όπως περιβαλλοντολόγων, βιολόγων, γεωλόγων, μηχανικών, δασολόγων κλπ αλλά και έργα (όπως κάποια δημόσια) που αργούν να ωριμάσουν και να τιμολογηθούν.

  1. Τα πολυδιαφημισμένα ψηφιακά εργαλεία της ΑΑΔΕ απέτυχαν να πιάσουν τη φοροδιαφυγή

Παρότι το ΥΠΟΙΚ και η ΑΑΔΕ ομνύουν στα νέα ηλεκτρονικά συστήματα που έχουν καθιερωθεί, η παραδοχή αδυναμίας σύλληψης της φοροδιαφυγής μέσα από αυτά και η καταφυγή σε τεκμαρτό τρόπο φορολόγησης, αποτελεί οπισθοδρόμηση, ήττα του εκσυγχρονισμού και εκνευρίζει την κοινωνία. Παραμένει βέβαια η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των πολιτών ως σωσίβιο για το ΥΠΟΙΚ, αλλά ο βασικός λόγος που όλοι υιοθέτησαν τον ψηφιακό μετασχηματισμό και τις online συναλλαγές ήταν, στην πραγματικότητα, η ελπίδα ότι θα «ξεφορτωθούν» κάποια στιγμή τα τεκμήρια και τον «έφορα». Και σε αυτό αποτυγχάνει το ΥΠΟΙΚ….

Το κράτος προσφεύγει στην τεκμαρτή φορολόγηση όταν διαθέτει πλέον δεκάδες ψηφιακά εργαλεία και δεδομένα διασταύρωσης που διευκολύνουν τον αυτόματο έλεγχο, μέσα από συνδυασμό λίγων κωδικών για κάθε επιχείρηση (Ε3, Ε1, παρακρατούμενοι φόροι, ΦΗΜ, επαγγελματικοί λογαριασμοί κλπ), αλλά από τις ανακοινώσεις φαίνεται ότι τα κρατά μόνο για τις εταιρείες και όχι για τις ατομικές επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι τα συστήματα και τα στοιχεία υπάρχουν αλλά στην ΑΑΔΕ είτε δεν θέλουν να πιάσουν τη φοροδιαφυγή είτε δεν ξέρουν πώς να το κάνουν διότι δεν έχουν εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα….

  1. Το ΥΠΟΙΚ ωθεί σε περισσότερα «μαύρα»

Το ΥΠΟΙΚ παραγνωρίζει ότι οποιαδήποτε πολιτική τεκμαρτού κέρδους ή εισοδήματος οδηγεί σε μείωση της ανάγκης κάλυψης των κερδών με νόμιμες δαπάνες για τις επιχειρήσεις, τις ατομικές εδώ. Έτσι το ΥΠΟΙΚ οδηγεί, με κίνητρο την έκπτωση ΦΠΑ και τυχόν επιπλέον ποσό, τους ελεύθερους επαγγελματίες που θα φορολογηθούν τεκμαρτά, να μη ζητούν τιμολόγια για τις δαπάνες από όπου θα μπορούν να κερδίσουν 25% κατ’ελάχιστον ως και 50% (ΦΠΑ + φόρος εκδότη) στην κανονική τιμή. Επιπλέον πιθανόν να οδηγήσει σε μια «ετήσια», «μαύρη» «αγορά τιμολογίων» μεταξύ όσων φορολογούνται με τεκμαρτό τρόπο, καθώς κάποιοι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να κόψουν εικονικά τιμολόγια αν είναι κάτω από το ύψος του τεκμαρτού και κάποιοι άλλοι θα τα χρειάζονται για να αυξήσουν δαπάνες.

  1. Στο στόχαστρο φορολόγησης οι επιστήμονες χωρίς καμία ενίσχυση για επενδύσεις

Βασική κατηγορία κατά του ΥΠΟΙΚ (που υποτίθεται είναι και Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, αλλά το έχει ξεχάσει…) από τους επιστήμονες ελεύθερους επαγγελματίες, είναι ότι διαχρονικά αποκλείονται από τα προγράμματα ΕΣΠΑ (με ελάχιστες εξαιρέσεις σε συγκεκριμένα προγράμματα) και τώρα του ΤΑΑ, καθώς οι προσκλήσεις δεν περιλαμβάνουν τους ΚΑΔ τους ως επιλέξιμους για επενδύσεις εκσυγχρονισμού και εξοπλισμού.

Ειδικά πολλοί από τους επιστήμονες ελεύθερους επαγγελματίες, όπως μηχανικοί διαφόρων ειδικοτήτων, γεωλόγοι, δασολόγοι, κλπ αλλά ακόμη και λογιστές κλπ είναι υποχρεωμένοι να επενδύουν σε ειδικό εξοπλισμό και νέες γνώσεις – υπηρεσίες για να εκτελέσουν σημαντικές εργασίες (που πολλές φορές το κράτος στηρίζεται σε αυτούς για να γίνουν), χωρίς να προβλέπονται ούτε αυξημένες αποσβέσεις, ούτε κίνητρα χρηματοδότησης επενδύσεων, ούτε καν φορολογικά κίνητρα αφαίρεσης δαπανών από το εισόδημα – κέρδος (όπως συμβαίνει για δαπάνες έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης κλπ), ενώ παράλληλα διατηρεί τις διατάξεις που αποκλείουν την καταχώριση και έκπτωση πραγματικών επαγγελματικών δαπανών για αυταπασχολούμενους σε αντίθεση με τις αντίστοιχες δαπάνες εταιρειών (πχ δαπάνες αυτοκινήτου).

  1. Το ΥΠΟΙΚ κοροϊδεύει για την παράλληλη απασχόληση (μισθωτός με ανοιχτά βιβλία)

Το ΥΠΟΙΚ παραδέχεται – αλλά δεν ανακοινώνει – τον αριθμό των ατομικών επιχειρήσεων που παράλληλα τα πρόσωπα απασχολούνται ως μισθωτοί για κύρια εργασία, παρότι γνωρίζει ότι νομικά, μέχρι πριν ένα – δύο μήνες, αν κάποιος φορολογούμενος ήθελε να είναι νόμιμος και να κάνει δύο ή τρεις δουλειές (μόνιμα ή περιστασιακά), θα έπρεπε να είναι στη μία μισθωτός και στις άλλες να έχει ανοιχτά βιβλία για δελτίο παροχής υπηρεσίας (καθώς δεν επιτρεπόταν τυπικά η απασχόληση άνω των 40 ωρών της εβδομάδας ως μισθωτός). Το ίδιο εξακολουθεί να συμβαίνει και με αυτούς που έχουν μία μισθωτή απασχόληση αλλά κάνουν ορισμένες επιπλέον μικρές εργασίες (από 1-2 ως 10-15 το χρόνο) λόγω των ειδικών τους γνώσεων, καθώς ούτε με μισθωτή απασχόληση μπορούν να καλύψουν τέτοιες εργασίες, ούτε με το ειδικό καθεστώς «μπλοκάκι ως μισθωτός» ούτε με τίτλο κτήσης. Το ότι με το νομοσχέδιο θα συνυπολογίζει το ύψος του εισοδήματος από τη μισθωτή εργασία για το τεκμαρτό εισόδημα, μειώνει την επιβάρυνση αλλά ούτε την εξαλείφει (σε αντίθεση με τις εταιρείες) ούτε νομιμοποιεί την κοροϊδία του κράτους προς τους επαγγελματίες.

  1. Το κράτος αγνοεί την πραγματικότητα των εργαζόμενων «με μπλοκάκι»

Το ΥΠΟΙΚ συνεχίζει να κρύβει το κεφάλι του στην άμμο και δεν κάνει τίποτε για την καθιερωμένη πρακτική της απασχόλησης «με μπλοκάκι» αντί της μισθωτής απασχόλησης σε μεγάλες και μεσαίες εταιρείες. Κρύβεται το ΥΠΟΙΚ πίσω από τις διατάξεις για την εξίσωση των αυτοαπασχολούμενων σε μέχρι δύο εργοδότες με μισθωτούς και παραβλέπει ότι η εφαρμογή της διάταξης προϋποθέτει πρακτικά συμφωνία των δύο μερών, όπου το ένα μέρος (υπάλληλος) είναι ο αδύναμος στη διαπραγμάτευση. Το ΥΠΟΙΚ επιλέγει και πάλι να μη θεωρεί μισθωτούς τους επαγγελματίες που αμείβονται με ΔΠΥ κατ’ απαίτηση του εργοδότη τους και ο εργοδότης δεν τους δηλώνει ως «οιωνεί μισθωτούς», παρότι η απασχόληση μπορεί να είναι και μοναδική και αποκλειστική. Και αυτό παρότι ΥΠΟΙΚ και ΑΑΔΕ μέσω της υπηρεσίας mydata αλλά και των δηλώσεων που υποβάλλονται στο taxinet (παρακρατούμενων φόρων, φορολογίας εισοδήματος κλπ) μπορεί εύκολα να τεκμηριώσει με συνδυασμό 3-4 κωδικών ποιοι τιμολογούν μόνο έναν «πελάτη-εργοδότη», τους στερεί εργασιακά δικαιώματα (και αντίστοιχες με τους μισθωτούς αποδοχές και παροχές) και τώρα έρχεται να τους φορολογήσει υπέρμετρα ως δήθεν φοροφυγάδες.

  1. Αντιοικονομική και αντιαναπτυξιακή φορολόγηση των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων

Η άποψη του ΥΠΟΙΚ, όπως διατυπώνεται στα media σε συνεχείς δηλώσεις, ότι αν ένας ελεύθερος επαγγελματίας έχει μικρό εισόδημα πρέπει να πάει να δουλέψει ως μισθωτός, αντιβαίνει κάθε ορθόδοξη οικονομική λογική και κινείται στην περιορισμένη και κοντόφθαλμη, μονεταριστική, λογική των οικονομικών κριτηρίων του τραπεζικού συστήματος. Σε αντίθεση με τους υπερασπιστές της μονεταριστικής ανάλυσης, η ορθόδοξη, σε όλο το δυτικό κόσμο, οικονομική θεωρία πρεσβεύει ότι η επιχειρηματικότητα, ως πόρος παραγωγής πλούτου (όπως η εργασία, η γη, το κεφάλαιο), έχει ως στόχο τόσο το προσωπικό κέρδος όσο και την ωφελιμότητα (την προσωπική καταξίωση, την κοινωνική προσφορά, την αναγνώριση, τη δημιουργία κλπ) – και αυτό αποτελεί κινητήρια δύναμη της καινοτομίας και της προόδου μιας κοινωνίας. Αντίθετα η ανάλυση επί ποσοστών κερδών που κάνει το ΥΠΟΙΚ βασίζεται στην μονεταριστική ανάλυση ότι πλούτο παράγει μόνο το κεφάλαιο. Οι αυτοαπασχολούμενοι, ως μικρο-επιχειρηματίες, αποτελούν πλουτοπαραγωγικό πόρο για την ελληνική οικονομία και συστατικό στοιχείο της ελληνικής κοινωνίας, προωθούν την επιχειρηματικότητα, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, δημιουργώντας πολλαπλασιαστικά ωφελήματα στην οικονομία και τη κοινωνία, αλλά το ΥΠΟΙΚ θεωρεί ότι πρέπει να τιμωρηθούν μέσω φορολόγησης αντί να ενισχυθούν.

  1. Το ΥΠΟΙΚ κρύβει τη συνολική επιβάρυνση των ελευθέρων επαγγελματιών – και πόσοι φορολογούμενοι από κάθε κατηγορία φορολογούνται με βάση τα αντικειμενικά κριτήρια διαβίωσης

Όπως είναι γνωστό, από 01/01/2024 οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι αντιμετωπίζουν δεύτερη – σημαντική – αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Όπως αναφέρουν οι ίδιοι, υπολογίζουν ότι με το νέο σύστημα, σε εισόδημα 10.920 ευρώ το 50% θα αντιστοιχεί σε φόρους και εισφορές. Αυτό δεν έχει καμία αντιστοιχία με τους μισθωτούς ή τους συνταξιούχους, όπως υποστηρίζει το ΥΠΟΙΚ, λένε. Και φυσικά, αναφέρουν, το ερώτημα του ΥΠΟΙΚ «πως βγάζει μόνο 10 χιλιάδες ένας αυτοπασχολούμενος;» γίνεται «πόσα τελικά θέλετε να πάρετε από τα 10 χιλιάρικα;» και «πως ζει ένας επαγγελματίας με 5,5 χιλιάρικα πληρώνοντας άλλα τόσα στο κράτος;»…

Επιπλέον, παρότι το ΥΠΟΙΚ και η ΑΑΔΕ γνωρίζουν αναλυτικά πόσοι και ποιου είδους φορολογούμενοι πιάνονται στα τεκμήρια διαβίωσης που ισχύουν εδώ και χρόνια (ελάχιστο ποσό διαβίωσης, αυτοκίνητα, ακίνητα, πισίνες, σκάφη, οικογενειακές δαπάνες κλπ) δεν ανακοινώνει πόσοι και τί ποσοστό από κάθε κατηγορία (ελεύθεροι επαγγελματίες, μισθωτοί ιδιωτικού και δημοσίου, ειδικώς φορολογούμενοι κλπ) φορολογούνται σύμφωνα με αυτά. Πιθανότατα διότι από τα ευρήματα θα αδυνάτιζε το επιχείρημα περί φοροφυγάδων ελευθέρων επαγγελματιών…

  1. Το ΥΠΟΙΚ αγνοεί την πραγματικότητα της αγοράς προ συνταξιοδότησης

Υπάρχουν χιλιάδες συμπολίτες μας όλα τα τελευταία χρόνια που επιλέγουν από ανάγκη (και όχι από ευκαιρία) να έχουν ατομική επιχείρηση για να συμπληρώσουν τα αναγκαία συντάξιμα χρόνια, ακόμη και με ελάχιστα κέρδη, τις περισσότερες φορές, αρκεί να καλύπτουν τα βασικά έξοδα – ή ακόμη και αν «μπαίνουν μέσα» ή βάζουν από τις αποταμιεύσεις τους τις ασφαλιστικές εισφορές. Και ο λόγος είναι ότι ευελπιστούν με 5-10 χρόνια επιχειρείν να μπορέσουν να πάρουν σύνταξη (για τα επόμνενα 2—25 ποου ευελπιστούν ότι θα ζήσουν), καθώς μετά τα 55 έτη γνωρίζει καλά όλη η κοινωνία (πλην του ΥΠΟΙΚ) ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει ένας εργαζόμενος νέα δουλειά ως μισθωτός….

  1. Το αφορολόγητο των πολιτικών εκνευρίζει τους αυτοαπασχολούμενους που τους κουνούν το δάκτυλο

Ξεχωριστή ηθική σημασία δίνεται στην κατηγορία που εκτοξεύεται προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΙΚ ότι θα έπρεπε να ντρέπονται να κουνούν το δάκτυλο στους αυταπασχολούμενους όταν το εισόδημα των ίδιων των πολιτικών (βουλευτών – υπουργών κλπ) είναι πρακτικά αφορολόγητο, διότι, δήθεν, είναι αποζημίωση, ακόμη και όταν ο πολιτικός δεν ασκεί άλλο επάγγελμα (και πως να προλάβει;) – αλλά χρησιμοποιεί (τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις…) δήθεν έσοδα από επάγγελμα για το πόθεν έσχες….