Επιτείνει αντί να θεραπεύει το χάος που υφίσταται στη χώρα μας στα θέματα διακυβέρνησης – διαχείρισης κλιματικής κρίσης και Κλιματικής Αλλαγής, όπως υποστήριξαν οι κοινωνικοί και επαγγελματικοί φορείς, ο νέος Κλιματικός Νόμος.
ΥΠΕΝ – Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ΟΦΥΠΕΚΑ, Επιστημονική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Διακυβερνητική Επιτροπή (υπαρκοί και νέοι φορείς δηλαδή) «διαπλέκονται» τόσο πολύ με τον νέο νόμο που δημιουργούν μάλλον χάος ακόμη και στις απλές διοικητικές διαδικασίες, όπως ανέδειξε κυρίως το Εθνικό Αστεροσκοπείο στην τοποθέτηση του εκπροσώπου του στη Βουλή, αλλά και άλλοι φορείς.
Αναδείχθηκε μάλιστα με παραδείγματα ότι μέσα στο νομοσχέδιο υπάρχουν διαδικασίες που αν αποτυπωθούν γραμμικά, ως βήματα σύνταξης και έγκρισης κειμένων, δημιουργούνται νέα (που δεν υπάρχουν σήμερα) προβλήματα αρμοδιοτήτων με αποτέλεσμα να μην είναι κατανοητό ποιος είναι εν τέλει αρμόδιος για κάθε κείμενο που προβλέπει ο Κλιματικός Νόμος.
Ενώ δεν προκύπτει ξεκάθαρα ποιος γνωμοδοτεί, ποιος συμβουλεύει, ποιος διαβουλεύεται και κυρίως εν τέλει ποιος αποφασίζει….
Επίσης το ΤΕΕ και πολλοί παραγωγικοί φορείς (για τις ΑΠΕ, για τον τουρισμό κλπ) ανέδειξαν ότι ο Εθνικός Σχεδιασμός για την Κλιματική Αλλαγή αλλά κυρίως τα περιφερειακά και δημοτικά σχέδια για τη μείωση εκπομπών αλλά και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή συμπλέκονται τόσο με τα σχέδια μείωσης εκπομπών ρύπων όσο με δεκάδες άλλα στρατηγικά κείμενα και κανείς δεν είναι σίγουρος ότι αυτά είναι συμβατά μεταξύ τους.
Ενώ παράλληλα διατυπώθηκαν και επιφυλάξεις για την τεχνική και πραγματική δυνατότητα της Αυτοδιοίκησης, των δήμων κυρίως, να ανταπεξέλθουν με ουσιαστικό τρόπο σε στρατηγικά κείμενα τέτοιου είδους.
Όλα αυτά μάλιστα έρχονται να προστεθούν σε μια πολυετή παθογένεια της χώρας: τα αποκομμένα, πολλαπλά και πολλές φορές απηρχαιωμένα συστήματα μέτρησης για την παραγωγή κλιματικών δεδομένων. Το θέμα ανέδειξε επι μέρους και πάλι το Εθνικό Αστεροσκοπείο αλλά μόνο στο κομμάτι που το απασχολεί: αυτό της συντήρησης των σταθμών μέτρησης κλιματικών δεδομένων, εννοώντας προφανώς αυτά που διαχειρίζεται το ίδιο. Και έδωσε φυσικά έμφαση στο «μέλι»: τα χρήματα που προβλέπει το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για αυτόν τον σκοπό….
Ωστόσο η χώρα διαθέτει εδώ και δεκαετίες χιλιάδες άλλους σταθμούς και σημεία κλιματικών μετρήσεων (ανέμου, βροχής, χιονόπτωσης, υγρασίας και άλλα πολλά) που δεν έχουν καμία κοινή τεχνική προδιαγραφή, δεν εντάσσονται σε κανενός είδους κοινή διαχείριση ούτε καν τα δεδομένα τους δεν εντάσσονται σε ένα ενιαίο αρχείο. Και έχει ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια και έχουν τρέξει δεκάδες προγράμματα. Ενώ όλοι γνωρίζουν ότι για να τεκμηριώσεις την «αλλαγή« και να μελετήσεις την κλιματική αλλαγή χρειάζεσαι ΔΕΔΟΜΕΝΑ – και μετά την επιστημονική ερμηνεία.
Και ένα είναι βέβαιο: χωρίς έγκυρα επιστημονικά δεδομένα οι πολιτικές αποφάσεις για την κλιματική αλλαγή είναι έωλες….