Πηγή Εικόνας: ΑΠΕ-ΜΠΕΜια από τις «συνήθειες» που απέκτησε το κράτος μέσα στην πανδημία, με ευθύνη του ΥΠΟΙΚ και σε αντίθεση με πάγιες αρχές της νομοθεσίας, αποδεικνύει ότι παρά τα βήματα εκσυγχρονισμού της χώρας, το κράτος παραμένει ο πιο θεσμοθετημένος “μπαταχτσής” της επικράτειας…
Και καθώς έχει και το καρπούζι (δημόσιο ταμείο) και το μαχαίρι (νομοθετική πρωτοβουλία), κανείς δεν κουνιέται και δύσκολα αναδεικνύονται τα προβλήματα στα ΜΜΕ, που θεωρούν πολλές φορές λογικά ακόμη και τα παράλογα, λόγω της ιδιότητας του «θεσμού» που έχει το αρμόδιο ΥΠΟΙΚ.
Σε τί αναφερόμαστε;
Μα, σε κάτι που αφορά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, κάθε μήνα, μέσα στην πανδημία… Και δημιουργεί, κάθε μήνα, ανασφάλεια, γκρίνιες κλπ σε χιλιάδες ανθρώπους, αυξάνοντας τις δυσκολίες…
Και αυτό είναι η Αποζημίωση Ειδικού Σκοπού, η οποία δίνεται σε εργαζόμενους σε αναστολή απασχόλησης από τις επιχειρήσεις που είναι κλειστές με κρατική εντολή ή ανήκουν στις πληττόμενες από την πανδημία, βάσει ΚΑΔ.
Και ιδίως η πρακτική του ΥΠΟΙΚ, με πρωτοβουλία και υπογραφή Σταϊκούρα, για την καθυστερημένη, κάθε μήνα, κάθε φορά μέχρι σήμερα, καταβολή της. Και αντίστοιχα η καθυστερημένη πίστωση στους λογαριασμούς των δικαιούχων.
Και αν νομίζετε ότι είμαστε υπερβολικοί, μια ματιά στις ουρές των ATM των τραπεζών την προηγούμενη Παρασκευή το απόγευμα, μετά το κλείσιμο των τραπεζών, θα σας έπειθε – για μια ακόμη φορά – για το μέγεθος του προβλήματος.
Κι αυτό γιατί χιλιάδες εργαζόμενοι που δεν εργάζονται περιμένουν ως μάννα εξ ουρανού τα 534 ευρώ της αποζημίωσης για να καλύψουν υποχρεώσεις, ενοίκια, αγορές βασικών αγαθών – ή να ξεπληρώσουν τα δανεικά που πήραν για να βγάλουν τον περασμένο μήνα…
Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή αποφάσισε αντί να δίνει επιδόματα ανεργίας να δώσει επιδότηση μη απασχόλησης – αναστολής σε όλο το εύρος της οικονομίας σχεδόν, για να κρατήσει τους δείκτες της ανεργίας και να μη δημιουργηθεί κύμα απολύσεων από τις επιχειρήσεις. Μετρό που απέδωσε σε μεγάλο βαθμό.
Αλλά το αρμόδιο ΥΠΟΙΚ και ο υπουργός Χρήστος Σταϊκούρας που κάθε μήνα ανακοινώνει μέτρα ενίσχυσης, με σοβαρό υποτίθεται τρόπο, δεν μπορεί εδώ και έναν χρόνο να βάλει σε τάξη τις πληρωμές του δημοσίου.
Με αποτέλεσμα το δημόσιο να δίνει αποζημίωση ειδικού σκοπού στους εργαζόμενους, για τον μήνα που πέρασε με μεγάλη καθυστέρηση, που συνήθως φθάνει και ξεπερνά την μια πλήρη εβδομάδα, όπως τον Απρίλιο, που η πληρωμή των περισσότερων περιπτώσεων έγινε στις 8 Απριλίου.
Το ίδιο, περίπου, συνέβη και τις προηγούμενες φορές. Μόνο όταν ενεπλάκη ο Πρωθυπουργός και το Μαξίμου (πχ έκτακτο επίδομα Νοέμβρη και περίοδος Χριστουγέννων) έγιναν αλλιώς και γρήγορα τα πράγματα. Άρα γίνεται…
Φυσικά το ΥΠΟΙΚ επικαλείται πάντα τη γραφειοκρατία, τις ανάγκες διασταύρωσης κλπ. Αλλά το ίδιο μπορεί να επικαλεστεί και κάθε ιδιωτική εταιρεία και εντέλει να καθυστερεί την πληρωμή μισθών. Όμως το κράτος έχει καθιερώσει προθεσμίες για τις επιχειρήσεις, για κάθε εργοδότη.
Αντιθέτως, προφανώς, με τη φιλοσοφία της εργατικής νομοθεσίας, για τον εαυτό του και ειδικά για το ΥΠΟΙΚ τέτοιοι περιορισμοί δεν ισχύουν διότι – τυπικά και μόνον – δεν είναι «μισθός» αλλά αποζημίωση… Τί και αν στο τέλος της ημέρας τον ίδιο ρόλο επιτελούν…
Τί συμπέρασμα που προκύπτει είναι προφανές: το κράτος είναι ακόμη ο πιο θεσμικός «μπαταχτσής» του τόπου… Οι οθωμανικές συνήθειες ακόμη και 200 χρόνια μετά δύσκολα κόβονται για το γκούβερνο…
Να δούμε τί θα λέει ο Χρήστος Σταϊκούρας στις αιτιολογίες των εταιρειών που καθυστερούν τις πληρωμές των εργαζομένων τους λέγοντας ότι “και το ΥΠΟΙΚ το ίδιο έκανε στους εργαζόμενους, χωρίς πρόβλημα”…
Το ότι το δημόσιο οφείλει να δίνει το παράδειγμα το αφήνουμε ως σχόλιο στους ρομαντικούς της πολιτικής…
ΥΓ 1: Άραγε ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας και τα στελέχη του Υπουργείου, του ΣΕΠΕ, του ΕΦΚΑ κλπ τί να λένε για το θέμα καθυστερήσεων πληρωμών – καταβολών;
ΥΓ2: Θα ανακοινώσει ποτέ το ΥΠΟΙΚ πότε καταβάλει (αν έχει καταβάλει…) ασφαλιστικές εισφορές στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης (ΕΦΚΑ κλπ); Το κάνει και εκεί με καθυστέρηση; Διαπράττει αδίκημα; Παράβαση μήπως; Ή όλα καλά;
