Αντιπαράθεση μεταξύ της κυβερνητικής πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης στη Βουλή σημειώθηκε την Πέμπτη, κατά τη συζήτηση για το νέο χωροταξικό νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Σειρά τροπολογιών του, ως «συμβολή» στην επίτευξη ενός καλύτερου νομοθετήματος, ανέπτυξε ο βουλευτής της ΝΔ και πρόεδρος της επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου Γ. Βλάχος.
Ο ίδιος πρότεινε -μεταξύ άλλων- να δοθεί δυνατότητα συνένωσης των μη άρτιων οικοπέδων (κάτω των 4 στρεμμάτων) ώστε να μπορούν οι ιδιοκτήτες να οικοδομήσουν μετά τη δημοσίευση του νόμου και ως κίνητρο ενοποίησης της πολυτεμαχισμένης γης. Επίσης πρότεινε να δοθεί η δυνατότητα οριοθέτησης οικισμών στον Διόνυσο Αττικής, διότι «μόλις αναρτηθούν οι δασικοί χάρτες» οι περιοχές αυτές θα βρεθούν σε δασικές περιοχές.
«Όταν ξανάρθουμε, αυτό που κάνετε θα το αλλάξουμε» δήλωσε από το βήμα της Ολομέλειας ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π. Πολάκης. Σας κατηγορώ ευθέως ότι κάνετε τη μεγαλύτερη αναδιανομή ακίνητης περιουσίας των μικρομεσαίων προς όφελος των μεγάλων funds, των μεγαλοξενοδόχων και των “αεριτζήδων” είπε ο κ. Πολάκης. Αναφέρθηκε επίσης σε ονόματα επιχειρηματιών στη Κρήτη που αγόρασαν, όπως είπε, εκτάσεις και έχουν ήδη ετοιμάσει άδειες για ξενοδοχεία και κατοικίες. Πού ήξεραν ότι ετοιμάζετε αυτές τις διατάξεις, ρώτησε ο κ. Πολάκης. Για την τροπολογία που ορίζει Κεντρική Υπηρεσία Δόμησης, είπε ότι η κυβέρνηση γίνεται ο κεντρικός πολεοδόμος και χωροτάκτης για να δίνει οικοδομικές άδειες σε μεγάλους επενδυτές και ξενοδόχους. Χαρακτήρισε μάλιστα αυτή τη διαδικασία ως μεγάλο “ξευτιλίκι” και «ορισμό της διαπλοκής της πολιτικής ηγεσίας με οργανωμένα συμφέροντα» ενώ πήρε, όπως είπε, «μια σφραγίδα για τον υπουργό, για “να σφραγίζει” τις οικοδομικές άδειες».
Αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας επί της αρχής του νομοσχεδίου θα ζητήσει το ΚΚΕ, όπως ανακοίνωσε η αγορήτρια του κόμματος Δ. Μανωλάκου. Υπάρχουν αντιδράσεις ακόμα και από τη ΚΕΔΕ, η οποία ζήτησε την απόσυρση του νομοσχεδίου, είπε η κ. Μανωλάκου. Σύμφωνα με τη βουλευτή του ΚΚΕ, το νομοσχέδιο ληστεύει και συγκεντρώνει την μικροϊδιοκτησία υπέρ μεγάλων ομίλων ενώ ευνοεί το κατασκευαστικό κεφάλαιο.