Σε προμηθευτή ενέργειας των ευρωπαϊκών κρατών αναδεικνύεται η Άγκυρα μετά και την επιτυχή κατασκευή του αγωγού Turk Stream για τη μεταφορά φυσικού αερίου από τη Ρωσία διαμέσου της Τουρκίας. Ο αγωγός φυσικού αερίου έχει μεταφέρει, μέχρι σήμερα, για το 2020 πάνω από 1,32 δισ. κ.μ. φυσικό αέριο στη γηραιά ήπειρο.
Ειδικότερα, όπως ανέλυαν πηγές στην φιλοκυβερνητική τουρκική Daily Sabah, τον Ιανουάριο η Τουρκία προμήθευσε περί τα 506 εκατ. κ.μ. φυσικού αερίου, τον Φεβρουάριο 387 εκατ. κ.μ. ενώ τον Μάρτιο 428 εκατ. κ.μ. προς την Ευρώπη, τα οποία πέρασαν μέσω της Βουλγαρίας. Μάλιστα, η Τουρκία έχει και οικονομικά οφέλη από τη διαδικασία καθώς βάση συμφωνητικού λαμβάνει τέλη διαμετακόμισης για κάθε κυβικό μέτρο φυσικού αερίου, ήδη από την 1η Ιανουαρίου, οπότε και ξεκίνησε επίσημα τη λειτουργία του ο αγωγός φυσικού αερίου.
Στον τουρκικό Τύπο φαίνεται να έχει ιδιαίτερα θετική απήχηση η συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα και, με δεδομένη την προσπάθεια της γειτονικής χώρας να εξασφαλίσει ότι ο ενεργειακός εφοδιασμός της γηραιάς ηπείρου θα έχει και τουρκικό στίγμα, η συγκεκριμένη εξέλιξη αποτελεί ισχυρό πολιτικό χαρτί στα χέρια του Τούρκου προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν.
Αυτός ήταν κι ο λόγος άλλωστε που επέλεξαν, στις 8 Ιανουαρίου, να στήσουν μία επικοινωνιακή φιέστα από κοινού με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, για την ολοκλήρωση της πρώτης διακλάδωσης του αγωγού. Άλλωστε, η αναφορά του θέματος σε φιλοκυβερνητικά Μέσα, όπως η Daily Sabah, μαρτυρά και τις προθέσεις της τουρκικής ηγεσίας.
Ο TurkStream έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει ετησίως 31.5 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου για να καλύπτει τις ανάγκες 15 εκατ. νοικοκυριών. Καθεμιά από τις δύο διακλαδώσεις του μεταφέρει από 15.75 δισ. κ.μ. ενώ είναι 930 χιλιόμετρα μήκος έκαστη και φτάνουν σε βάθος έως και τα 2.200 μέτρα. Η πρώτη διακλάδωση αφορά την κάλυψη των εσωτερικών αναγκών της Τουρκίας ενώ η δεύτερη την προμήθεια φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω της Βουλγαρίας.
Υπενθυμίζεται ότι, όπως έχει γράψει το economix.gr, ο TurkStream ξεκίνησε ως μία πρωτοβουλία μετά και το «ναυάγιο» του South Stream, που είχε προκαλέσει την αντίδραση της Ε.Ε. καθώς δεν πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις που ορίζονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
