Στενεύει ο κλοιός γύρω από την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Ρωσία μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις στο φυσικό αέριο και τη συμφωνία Μόσχας – Βουδαπέστης. Ο αγωγός Nord Stream 2 αναμένεται να έχει αφετηρία τη Ρωσία και τερματισμό τη Γερμανία ενώ ο Turk Stream θα φτάνει στην Ουγγαρία μέσω Βουλγαρίας και Σερβίας κλειδώνοντας ενεργειακά τη γηραιά ήπειρο.
Η Ρωσία επιδιώκει να εμπλακεί στο ευρωπαϊκό ενεργειακό παιχνίδι βρίσκοντας ως χρήσιμο σύμμαχο την Ουγγαρία και τη Δανία. Αυτό έχει σημάνει «συναγερμό» σε Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου υπάρχουν αντιδράσεις από τα σκανδιναβικά κράτη και τις χώρες της βαλτικής, αλλά και Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως αναφέρουν σε όλους τους τόνους, τυχόν εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τους αγωγούς της Gazprom, εκφραστή των διαθέσεων της Μόσχας, θα άφηνε απροστάτευτη τη γηραιά ήπειρο.
Το αδιέξοδο επιτείνεται αν αναλογιστεί κανείς την ταχύτητα με την οποία προχωρά ο TurkStream, η πρώτη διακλάδωση του οποίου αναμένεται να λειτουργήσει έως το τέλος του τρέχοντος έτους. Η ολοκλήρωση της πρώτης διακλάδωσης, που αφορά την εξυπηρέτηση των ενεργειακών αναγκών της Τουρκίας, θα σημάνει την εκκίνηση των διαδικασιών για τη δεύτερη που θα στρέφεται προς τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, διερχόμενη από Βουλγαρία, Σερβία και Ουγγαρία για να καταλήξει στην Αυστρία.
Όπως έχει γράψει το economix.gr, ο TurkStream ξεκίνησε ως μία πρωτοβουλία μετά και το «ναυάγιο» του South Stream, που είχε προκαλέσει την αντίδραση της Ε.Ε. καθώς δεν πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις που ορίζονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία ενώ οι δύο αγωγοί που προβλέπονται στα σχέδιά του έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν ετήσια 31,5 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου καλύπτοντας τις ανάγκες 15 εκατ. νοικοκυριών ενώ και οι διακλαδώσεις είναι 930 χιλιόμετρα μήκος έκαστη και φτάνουν σε βάθος έως και τα 2.200 μέτρα.
Αντίστοιχο είναι το κλίμα που επικρατεί και για τον Nord Stream 2 όπου η Δανία, παρά τις διαφαινόμενες καθυστερήσεις στη διέλευση του αγωγού, ήρε το τελευταίο εμπόδιο για τον αγωγό μήκους 1.230 χιλιομέτρων. Ο αγωγός θα έπρεπε να λειτουργήσει από τα τέλη του 2019, όταν και ολοκληρώνεται η συμφωνία για τη διέλευσή του από την Ουκρανία. Με δεδομένη την εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία, το τεταμένο κλίμα ανάμεσα στις δύο πλευρές και τη δικαστική διαμάχη Gazprom (Ρωσία) – Natogaz (Ουκρανία), το ενδεχόμενο επίλυσης του ζητήματος φαντάζει οριακά αδύνατο.