Το εγχώριο τραπεζικό σύστημα υλοποιεί στην… πράξη την 4η βιομηχανική επανάσταση.
Ο υπάλληλος άφησε το σακάκι του στην καρέκλα του ταμείου και εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει έστω ένα σημείωμα για το χρόνο επιστροφής.
Δυστυχώς για εμάς, επισκεφτήκαμε το κατάστημα της Κυψέλης στη Φωκίωνος Νέγρη για να κάνουμε μία συναλλαγή των 20 ευρώ για λογαριασμό του Δήμου Αθηναίων. Η συναλλαγή γίνεται μόνο στο ταμείο και όχι στο αυτόματο μηχάνημα συναλλαγών προφανώς για να εισπράξει ως προμήθεια 2,8 ευρώ για τη συναλλαγή.
Το πρόβλημα είναι ότι ο χρόνος αναμονής ξεπέρασε κάθε προηγούμενο – και χρειάστηκε περισσότερο από 90 λεπτά για να φθάσουμε στο ταμείο.
Πέρασαν 130 άτομα από τα ταμείο για να έρθει η σειρά μας. Το εντυπωσιακό ήταν ότι στο κατάστημα ήταν 12 υπάλληλοι και μόλις 2 άτομα στα ταμεία, ενώ ο υπάλληλος που είχε αφήσει το σακάκι του, δεν είχε κάνει την εμφάνιση του μέχρι τη στιγμή που φθάσαμε στο ταμείο.
Η διεύθυνση το καταστήματος παρέμεινε ασυγκίνητη απέναντι στην πελατεία της που περίμενε υπομονετικά για υλοποιήσει μία συναλλαγή. Παρότι εκφράστηκε δυσφορία έναντι των υπαλλήλων για το χρόνο αναμονής, δεν υπήρξε καμία αντιμετώπιση από τη διεύθυνση για να ανοίξει ένα ακόμη ταμείο για την εξυπηρέτηση των ανθρώπων που περίμεναν έως 90 λεπτά.
Και όλα αυτά τις ημέρες που στην αιχμή της επικαιρότητας βρίσκονται οι νέες χρεώσεις των τραπεζών στις συναλλαγές στα ΑΤΜ. Εν κατακλείδι, οι τράπεζες τα θέλουν όλα και την ίδια στιγμή υποβάλλουν σε «μαρτύριο» όσους πάνε σε φυσικό κατάστημα να κάνουν μία συναλλαγή.
Τελικά, οι ουρές είναι τα σήμα κατατεθέν του εγχώριου τραπεζικού συστήματος…
