Πηγή Εικόνας: ΑΠΕ-ΜΠΕΟι επιστήμονες κρούουν για ακόμη μια φορά τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιούν για τις απειλές που θα προκαλέσουν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις πολικές περιοχές και τους ωκεανούς, τονίζει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF.
Σύμφωνα με τη νέα ειδική έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ (IPCC) που είδε πριν λίγες ημέρες το φως της δημοσιότητας, όσο οι ωκεανοί θερμαίνονται και οι παγετώνες λιώνουν, η στάθμη της θάλασσας θα αυξάνεται και θα ανέλθει σε τέτοια επίπεδα που μέχρι το 2050 υπολογίζεται πως θα απειλήσει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους.
Η νέα μελέτη, με τίτλο «Πώς επηρεάζονται οι ωκεανοί και η κρυόσφαιρα από ένα κλίμα σε κρίση», έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς οι ωκεανοί καλύπτουν το 71% της επιφάνειας της γης και περιέχουν το 97% του νερού της, ενώ η κρυόσφαιρα, τα μέρη εκείνα δηλαδή του πλανήτη που καλύπτονται από χιόνι και πάγο, καταλαμβάνει το 10% της ξηράς. Η έκθεση δημοσιεύεται λίγες μέρες μετά την έναρξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για το Κλίμα στη Νέα Υόρκη, όπου ηγέτες από όλο τον κόσμο καλούνται να καταθέσουν σαφή πλάνα με φιλόδοξους στόχους, προκειμένου να περιορίσουν την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη που προκαλεί όλες τις παραπάνω αλλαγές.
«Η επιστήμη κρούει για ακόμη μια φορά το καμπανάκι του κινδύνου για τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Αν δεν περιορίσουμε σημαντικά τις εκπομπές διοξειδίου μέχρι το 2030 και να τις εκμηδενίσουμε το αργότερο μέχρι το 2050, η άνοδος της θερμοκρασίας θα ξεπεράσει τον 1,5°C με τις συνέπειες να είναι καταστροφικές για την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Έχουμε μόλις 15 μήνες μπροστά μας μέχρι την επόμενη Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα στα τέλη του 2020 για να λάβουμε όλες τις αποφάσεις που θα μας βάλουν σε τροχιά δραστικής μείωσης των εκπομπών. Ήρθε η ώρα για τις κυβερνήσεις να ευθυγραμμιστούν με τα πορίσματα της επιστήμης και να αφουγκραστούν την αγωνία της νέας γενιάς, η οποία κινητοποιείται μαζικά σε παγκόσμιο επίπεδο», δήλωσε ο Σταύρος Μαυρογένης, υπεύθυνος για την ενέργεια και το κλίμα στο WWF Ελλάς.
Ποιες οι σοβαρότερες επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης σε ωκεανούς και κρυόσφαιρας
Μία από τις δραματικότερες συνέπειες της κλιματικής κρίσης είναι η επιτάχυνση των αλλαγών που παρατηρούνται στους ωκεανούς και την κρυόσφαιρα, ενώ οι αλλαγές αυτές εκτιμάται πως θα συνεχίζονται και θα είναι ανεπανόρθωτες, ακόμα και στην περίπτωση που κάποια στιγμή το κλίμα σταθεροποιηθεί.
Οι ωκεανοί και η κρυόσφαιρα είναι ταυτόχρονα, εξαιρετικά ευάλωτα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά και ζωτικής σημασίας για τη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος. Ενδεικτικά αναφέρεται πως η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει προκαλέσει το λιώσιμο 123 δισ. τόνων πάγου από 170.000 παγετώνες μόνο τη δεκαετία 2006-2015, εκ των οποίων η πλειονότητά τους βρίσκεται στην Κεντρική Ευρώπη, τον Καύκασο και τις Νότιες Άνδεις. Ειδικότερα στην Κεντρική Ευρώπη, οι παγετώνες έχουν χάσει το 80% του όγκου τους τον τελευταίο αιώνα, ενώ υπολογίζεται πως σε περιοχές, όπως είναι η Κεντρική Ευρώπη, η πυκνότητα των παγετώνων θα μειωθεί κατά 80% μέσα σε αυτόν τον αιώνα. Επιπλέον:
- Το άνευ προηγουμένου λιώσιμο των παγετώνων της Γροιλανδίας και της Αρκτικής ευθύνεται σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό για την παγκόσμια άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Την περίοδο 1902-2015 η στάθμη έχει ανέβει κατά 16 εκατοστά, ενώ τη δεκαετία 2006-2016, ο ρυθμός ανόδου αγγίζει τα 3,6 χιλιοστά σε ετήσια βάση. Οι προβλέψεις του IPCC, αναλόγως με τα σενάρια περιορισμού των εκπομπών που εξετάστηκαν, δείχνουν άνοδο της στάθμης 48-84 εκατοστά μέχρι το τέλος του αιώνα, η οποία όμως θα συνεχίσει να αυξάνεται για αιώνες.
- Το λιώσιμο των πάγων επηρεάζει σοβαρά τους ανθρώπους, αλλά και το φυσικό περιβάλλον, καθώς αυξάνει τις πιθανότητες για φυσικές καταστροφές και επηρεάζει τη γεωργία και τον τουρισμό, με άμεσες συνέπειες στην ποιότητα ζωής ανθρώπων, αλλά και ειδών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πανίδα τον Πόλων (π.χ. θαλάσσιος ίππος, πιγκουίνοι), η οποία απειλείται άμεσα, καθώς αλλοιώνονται ή ακόμα και εξαφανίζονται τα ενδιαιτήματα των εν λόγω ειδών.
- Η μείωση των πάγων που συναντάται, μεταξύ άλλων, στα υψηλά βουνά της Ασίας και την Ευρώπη, επηρεάζει ακόμα και την ποιότητα του νερού, επιταχύνοντας την απελευθέρωση ρυπογόνων ουσιών, όπως τα βαρέα μέταλλα (π.χ. υδράργυρος), με άμεσες συνέπειες τόσο στις τοπικές κοινότητες, όσο και στις οικοσυστημικές υπηρεσίες.
Ο Δημήτρης Ιμπραήμ, Υπεύθυνος θαλάσσιου προγράμματος του WWF Ελλάς, δήλωσε: «Σχεδόν το 95% του πληθυσμού της Ελλάδας ζει σε παράκτιες περιοχές. Κρίσιμοι για τη χώρα οικονομικοί τομείς, όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία και η αλιεία, εξαρτώνται από την υγιή κατάσταση των θαλασσών μας. Είναι εθνικά συμφέρον λοιπόν, για τη χώρα να πρωτοστατήσει στην παγκόσμια προσπάθεια για την καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης. Αυτή η προσπάθεια όμως προϋποθέτει μεταξύ άλλων ότι η Ελλάδα όχι μόνο θα ακυρώσει το πρόγραμμα εξορύξεων υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, αλλά και ότι θα αναλάβει αντίστοιχες, πολιτικές πρωτοβουλίες και σε μεσογειακό επίπεδο».
