Παλαιό Σχέδιο Πόλης
Πηγή Εικόνας: wikimedia commons

Δέσμη προληπτικών μέτρων, έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης τραγωδίων όπως αυτές διαδραματίστηκαν σε Μάτι και Μάνδρα, δρομολογεί το υπουργείο Περιβάλλοντος. Σύμφωνα με πηγές, τα φυσικά φαινόμενα είναι αδύνατον να αποφευχθούν, ωστόσο αν γίνουν οι σωστές ενέργειες υπάρχουν καλές πιθανότητες η χώρα να μην θρηνεί θύματα λόγω ανετοιμότητας του Κράτους. Οι πλημμύρες και οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν μια πραγματικότητα για την Ελλάδα, που όμως θα ήταν πιο διαχειρίσιμη σύμφωνα με τους ειδικούς, αν είχαν εφαρμοστεί τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια και δεν κυριαρχούσε η άναρχη δόμηση.

Tο ΥΠΕΝ έχει ήδη ανακοινώσει ότι τα ΤΧΣ είναι προτεραιότητα του και θα εκπονηθούν τάχιστα με στόχο μέσα στην επόμενη διετία να ολοκληρωθεί η κατάρτιση τους. Σε αυτό το πλαίσιο, θα υπάρξουν και σχέτικα μέτρα για την αντιπλημμυρική προστασία. Στις προτεραιότητες του υπουργείου είναι και η βελτίωση της συνεργασίας του Πυροσβεστικού Σώματος και της Δασικής Υπηρεσίας, προκειμένου να δημιουργηθούν αντιπυρικοί σχεδιασμοί πρόληψης και καταστολής κινδύνου.

Σημαντικό ζήτημα είναι και η άναρχη δόμηση, αφού οικιστικές βόμβες υπάρχουν παντού. Κάλαμος – Ωρωπός, Ραφήνα, Μαραθώνας, Σαρωνίδα, Λαύριο, Βόρεια Πελοπόννησος και Χαλκιδική είναι μερικές από τις περιοχές που προκαλούν… πονοκέφαλο. Μάλιστα, πολλές εξ’ αυτών, αν και έχουν ενταθεί στο πολεοδομικό σχέδιο, παραμένουν ως σημεία υψηλού κινδύνου. Αποτέλεσμα αυτού, να κρίνεται πιο αναγκαία από ποτέ η λήψη άμεσω μέτρων, όπως η εκπόνηση των ΤΧΣ που προγραμματίζει το υπουργείο Περιβάλλοντος, ώστε να υπάρξει στην χώρα σαφές πλαίσιο για την οργάνωση των χρήσεων γης αλλά και για να καθοριστούν οι γενικοί όροι και περιορισμοί δόμησης.

Περιοχές σαν το Μάτι 

Η τραγωδία στο Μάτι έφερε στην επιφάνεια παθογένειες δεκαετιών, όχι μόνο για την συγκεκριμένη περιοχή αλλά και για το τι συμβαίνει στην υπόλοιπη χώρα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου – Τοπογράφων – Μηχανικών Μιχάλη Καλογιαννάκη, άναρχη δόμηση υπάρχει παντού, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ανατολική Αττική που είναι σχεδόν στο σύνολο της έτσι. «Στις περιοχές της Ανατολικής Αττικής η πολεοδομική αναρχία είναι εμφανής ακόμα και σε σημεία που έχουν ενταχθεί στο σχέδιο πόλης. Λούτσα, Σαρωνίδα και Αγία Μαρίνα έχουν σχέδιο στο μεγαλύτερο τμήμα τους, το οποίο όμως δεν έχει υλοποιηθεί». Όπως προσθέτει, «περιοχές όπως το Χαλκούτσι και το Δήλεσι δεν έχουν μπει στο σχέδιο πόλης και παραμένουν χωρίς επαρκούς πλάτους δρόμους ή πλατείες αναπαράγοντας τις κλασικές πολεοδομικές παθογένειες της χώρας. Στην Κινέτα το τμήμα του οικισμού πάνω από την Εθνική Οδό δεν έχει σχέδιο, ενώ το κάτω έχει σε ένα τμήμα του και τα υπόλοιπα έχουν δηλωθεί ως οικιστική πύκνωση».

Η Αρτέμιδα – Λούτσα έχει έκταση 21.000 στρέμματα, είναι εντός σχεδίου 12.500 στρεμμάτων (15 πολεοδομικές ενότητες) από τις οποίες έχει εφαρμοστεί το σχέδιο μόνο σε 2 (εκτός από το παλιό κέντρο) και έκτασης 3.200 στρέμματα.

Αντίστοιχα θέματα υπάρχουν βέβαια και στο παραλιακό μέτωπο, όπως στο Δασκαλειό Κερατέας ή στο Λαύριο. Πιο συγκεκριμένα, η «κόκκινη» ζώνη του Σουνίου επικεντρώνεται σε 5 χιλιόμετρα. Ξεκινάει από το Λιμάνι Πασά και φτάνει μέχρι τη διασταύρωση που πάει ο δρόμος για το ναό του Ποσειδώνα στην ευρύτερη περιοχή του οποίου υπάρχουν 15 «τυφλές» δίοδοι διαφυγής που οδηγούν προς παραλίες.

Τα προβλήματα φυσικά επεκτείνονται και στη βόρεια πλευρά της Αττικής. Στον Άγιο Στέφανο, μια περιοχή με περισσότερους από 10 χιλ. κατοίκους με νόμιμες κατασκευές και οικοδομικές άδειες, αρκετοί δρόμοι έχουν μικρή διαπλάτυνση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν φόβοι σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ενώ είναι γνωστό ότι η περιοχή έχει χτιστεί με οριοθετημένο οικισμό – σχέδιο πόλης με απόφαση νομάρχη που έχει ακυρωθεί ως μη νόμιμη από το ΣτΕ διότι δεν έγινε με Προεδρικό Διάταγμα – όπως και πολλές άλλες περιοχές της χώρας.

Στο ίδιο μοτίβο, και η Άνοιξη αφού έχει επίσης στενούς αρκετούς δρόμους, αντίθετα με την Ιπποκράτειο Πολιτεία, η οποία πολεοδομήθηκε ως οικοδομικός συναιτερισμός (όπως και ο Νέος Βουτζάς) και είναι εντός σχεδίου αλλά τα χαρακτηριστικά του οδικού δικτύου δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε ανάγκη άμεσης εκκένωσης.